در ایران به ویژه از دهه80 به بعد سیاست‌های پلیسی و قضایی نسبت به معتادان با رویکردی نرم و آرام دنبال شده است. گویی معتادان ایران هیچ‌وقت مراکز بازپروری قرچک و شورآباد و قرنطینه‌های سرد و دلگیر دهه‌های 60 و 70 را تجربه نکرده‌اند. وجود چنین دیدگاه‌هایی در ایران طی دهه گذشته باعث شد تا فرصتی را در اختیار انجمن‌های مردم‌نهاد (NGO) مرتبط قرار دهد. آنها گروه‌ها و انجمن‌هایی هستند که از نزدیک با موضوع اعتیاد درگیر هستند.
«انجمن جهانی معتادان گمنام» یکی از آنهاست که دست‌کم 13 سال است در ایران فعالیت می‌کند. براساس یک آمار غیررسمی اما مطمئن که هفته گذشته از سوی اعضای خدمتگزاران اعلام شد ، این انجمن 120هزار معتاد در حال بهبودی را در این مدت به عضویت خود درآورده و هر هفته به طور مرتب 6427 جلسه بهبودی را در نقاط مختلف کشور برپا می‌کند.
این جلسات علاوه بر شهرهای بزرگ و کوچک، در دورافتاده‌ترین نقاط و مناطق مرزی ایران نیز فعال هستند.تمام اعضای این انجمن یک روزی مصرف‌کننده مواد مخدر بوده‌اند و حالا با جمع شدن در کنار هم و استفاده از تجربیات یکدیگر و نیز تحت آموزه‌های همین انجمن – قدم‌های 12 گانه معتادان گمنام – روز‌به‌روز بهبودی خود را دنبال می‌کنند.
NA در ایران پس از 13 سال فعالیت به تازگی از سوی مسئولان انتظامی و امنیتی ایران به رسمیت شناخته شده است. گفته شده هدف اصلی این همایش شکرگزاری هزاران عضو NA به خاطر ثبت قانونی آن در ایران است.
معتادان گمنام، انجمن مردان و زنانی است که می‌آموزند چگونه بدون موادمخدر زندگی کنند.آنها می‌گویند ما معتادانی هستیم که برخلاف انتظار از مهلکه اعتیاد جان سالم به دربرده‌ایم و اکنون در جلسات به طور مرتب گردهم می‌آییم.
ما برای شنیدن پیام بهبودی به داستان زندگی اعضای‌مان گوش می‌دهیم و نسبت به حرف‌های صادقانه واکنش مثبت نشان می‌دهیم. ما متوجه شده‌ایم که سرانجام برای ما هم امید وجود دارد.
